Laten we het eens hebben over een onvermijdelijk onderwerp dat ik het liefst zou vermijden: tarieven.
In het contact met een (potentiële) klant komt er vroeg of laat een moment waarop dit topic aan bod komt. Essentieel, maar tegelijkertijd enorm lastig. En met ‘lastig’ doel ik dan niet per se op het bespreken, maar op het bepalen van tarieven. Ik vind het namelijk nog altijd moeilijk om in te schatten wat ik waard ben. Net als dat ik niet goed kan inschatten wat een klant een samenwerking met mij waard vindt, of wat een bepaald project écht waard is. De ene klus is immers de ander niet: het is regelmatig voorgekomen dat ik achteraf inzag dat het realiseren van een project toch intensiever was dan ik had voorzien. En andersom natuurlijk ook. Enfin, het bepalen van tarieven heeft soms wat voeten in de aarde.
Copywriters baseren hun tarieven doorgaans op een vergoeding per woord, uur of project. In mijn – 3 jaar durende carrière als tekstschrijver – heb ik met al deze methoden geëxperimenteerd. En hoewel ze allemaal zowel voor- als nadelen hebben, kan ik after all concluderen dat mijn voorkeur uitgaat naar een projectprijs.
Methode 1 – tarief per woord
Om te beginnen is er het woordtarief, waarbij de totaalprijs is gebaseerd op het aantal woorden van een tekst en een vaste woordprijs. Omdat een copywriter vrij is in het bepalen van die prijs, zijn de verschillen enorm. Van een – in mijn ogen – schrikbarend lage woordprijs van 0,03 cent, tot een woordprijs die oploopt tot een absurd hoge hoeveelheid van 0,75 cent.
De eerste facturen die ik heb verstuurd waren gebaseerd op een woordtarief. Destijds vond ik dat perfect; ongecompliceerd en overzichtelijk. Dat is het in feite ook, maar de tijd heeft geleerd dat deze methode vaak voor beide partijen niet ideaal is.
Vaak is het namelijk juist de kunst om zo min mogelijk woorden te gebruiken. Neem een o zo belangrijke slogan of productnaam; iets dat normaliter niet veel meer dan drie woorden omvat, maar waar vaak veel (denk)werk in zit. Hoe realistisch is het om hier een bedrag van 1 euro tegenover te zetten? Aan de andere kant kan een woordtarief (zondere verdere afspraken) een tekstschrijver de vrije hand geven in het bepalen van de lengte van de tekst. Een blog waarin totaal niet relevante zaken tot in de kleinste details worden besproken? Tel uit je winst.
Niet mijn manier van werken. En toch maak ik soms gebruik van deze tariefbepaling, maar alleen als er een aantal zaken glashelder zijn. Een eerlijk woordtarief kan ik namelijk alleen bepalen als ik duidelijk voor ogen heb wat het beoogde doel van de tekst is, waar deze over moet gaan en hoeveel woorden het stuk moet bevatten. En mocht je het jezelf afvragen, mijn woordtarief schommelt tussen 20 en 30 cent. Geen nattevingerwerk hoor; dit hangt af van de benodigde research naar het onderwerp en eventueel contact met derden (bijvoorbeeld in het geval van een interview).
Methode 2 – Tarief per uur
Dan is er het uurtarief, waarbij – heel simpel – de totale prijs van een tekst afhankelijk is van het aantal uren dat eraan is besteed. Een klein onderzoek (Google is je vriend) naar het uurtarief van copywriters en tekstschrijvers laat zien dat ook deze bedragen enorm uiteenlopen: van 25 tot meer dan 100 euro per uur.
Het uurtarief is verreweg mijn minst favoriete manier om te worden ‘beloond’. Lees: ik vertik het om zo te werken. Net als dat ik het vertik om ‘zomaar’ een tekst te schrijven. Ik vind het belangrijk om nauw betrokken te zijn bij mijn klanten, met hen mee te denken en – het liefst – een langdurige relatie op te bouwen. En dat kost tijd; uren die niet declarabel, maar wel essentieel zijn voor het afleveren van goed werk. En dan hebben we het nog niets eens over de denkuren gehad..
Mijn beste, meest creatieve en strategische teksten worden namelijk geboren óf op de racefiets, óf net voordat mijn spreekwoordelijke lichtje uitgaat. En omdat er midden in de nacht ook nog wel een geniale tekst kan binnenschieten, ligt er steevast een notitieboekje en een pen naast mijn bed. Hoe moet ik die uren verantwoorden aan een klant? Mission impossible. Dus helaas, een uurtarief kan ik je niet geven.
Methode 3 – projectprijs
Daar is ‘ie hoor, de projectprijs (aka de meest eerlijke en duidelijke tariefbepaling)! Een projectprijs wordt van tevoren afgesproken en voorkomt op die manier onaangename verrassingen achteraf. Het vergt wat inschattingsvermogen (en soms wat onderhandeling), maar tot nu toe ben ik eigenlijk zeer te spreken over deze methode.
Alleen maar lof voor de projectprijs, dus?
Natuurlijk niet. Zo ben ik not amused wanneer na bergen werk te hebben verzet de tekst ineens compleet anders moet. Ook niet wanneer ik van alle kanten tegenstrijdige feedback in de schoot geworpen krijg (inclusief ongevraagd advies van schoonmakers, schoonmoeders en de kantoorhond). Gelukkig gebeurt dit zelden en leveren mijn inspanningen vrijwel direct de gewenste tekst. En ben ik toch – om welke reden dan ook – meer uren kwijt aan een opdracht dan gepland? Dan zij dat zo; voor mijn klant komen er in geen geval kosten bij.
En dan nog even dit over míjn tarieven..
Ik doe aan vriendenprijsjes! Voor een speciale prijs een beroep doen op mijn woordkunsten behoort echter niet voor iedereen tot de mogelijkheden. Deze tarieven zijn voor de lucky few waarmee samenwerken in één adem te noemen is met bubbels, soliditeit en tekstconversaties (digitaal, want: 2020 en COVID-19) die me hardop laten lachen.
En ben je nu benieuwd naar mijn tarief voor jóúw project? Vind ik leuk.
Neem snel contact met me op! Samen komen we er wel uit!